Dag 22

Gisteravond lekker en lang gedineerd. Eenmaal in bed bleek dat de Pauw en de ganzen niet veel trek hadden om te slapen, deze bleven veel lawaai maken waardoor de kalkoenen er ook nog een muzikaal gebeuren van maakten. Deze B&B is echt landelijk en zo te zien aan de menu kaart self suporting.De fietsploeg zat om 7.40 uur op de fiets met de eigenaresse als gids. Een dikke en warme dag naar Ferara voor de boeg. Vandaag weer terug in het oude ritme, boodschappen, 100km rijden, tent opzetten en naar de bank, daarna eten koken en bier koud zien te krijgen.De weblog geeft veel aardige reacties en is het ook daarom steeds leuker om onze belevenissen op de site te zetten. Het Wifi gebruik is in Italië veel algemener dan in de rest van de voorgaande landen. Het is aan de bezoekers statistiek te zien dat steeds meer mensen ons aan het volgen zijn. Dit heeft weer nieuwe berichten, aanmoedigingen en nieuwe donaties gegeven. Er zijn steeds meer volgers die  een gift overmaken, sommige klein anderen weer groot maar het Prader-Willi fonds en wij natuurlijk ook zijn blij met iedere euro. Helemaal leuk wordt het als mensen berichten dat zij de gift verdubbelen indien wij een foto van ons koppel op het St. Pietersplein publiceren of 10 cent per km willen gaan doneren.Terugkijkend hebben we  in drie weken nu zo'n 1530  km afgelegd, in 21 dagen is dit een gemiddelde van 72 km per dag.Vooruitkijkend moeten we nog ongeveer 674 km voordat we een kaars in de St. Pieter kunnen opsteken. Dit zou betekenen dat we over 10 dagen in Rome zijn, op 24 juli! De route is nu door het vlakke land van de Po vlakte en ook veel warmer, 35 graden is niets! Zit nu op de camping in Ferrara. Net doorgekregen dat het peloton op 20km van de camping is. Vanavond horen jullieVervolg dag 22.De wegen worden steeds slechter, grote gaten en scheuren in het asfalt geven een wat schonkig gedrag van auto en klapkar. De tolwegen zijn beter maar weer niet overal aanwezig op onze route. Ferrara heeft een soort gemeentecamping die er prima uitziet, vol met moerbeibomen waar je heerlijk in de schaduw onder kunt staan. Een nadeel is dat er vieze blauwe "frambozen" afvallen maargisteren heeft het hier zo hard gestormd dat alles wat maar even rijp was nu op de grond ligt.Om 15.00 uur rolde het peloton binnen met 105 km achter het spatbord, een mooie prestatie!En dan nu maar vertellen hoe die 105 km. zijn gegaan. We hebben dus overnacht in de buurt van Albaredo d'Adige in een Agriturismo een fantastischere plek maar wel van de route af. De eigenaresse heeft daarom Gerard en mij om 7.45 uur al fietstend door de weilanden naar de juiste route gebracht, uitgezwaaid en daar gingen we dan richting Montagmana een prachtig stad geheel omsloten door indrukwekkende stadsmuren ,binnen deze stadsmuren is het oude stadje en zo mogelijk nog mooier. Vervolgens de tocht voortgezet, de Po vlakte is net Nederland met dijken ,weilanden en rondom lucht. De kleine dorpjes waar we door heen gingen waren mooi en zelfs een Italiaan gesproken die Nederlands sprak, had 40 jaar in Nederland gewerkt . Opvallend is ook de vele leegstand van huizen en de slechte wegen met veel hobbels en kuilen dus dat was opletten geblazen. Ten slotte hebben we afscheid genomen van de rivier de Adige om vervolgens de Po te begroeten. Tot nu toe een wat traag stromende rivier, vol viezigheid en bruin water. Zitten nu op een camping in Ferrara, waar de krekels enorm veel gezellige herrie maken, in de schaduw van mooie bomen.
Na de afwas genieten we van de vele reacties die op ede weblog staan, erg bemoedigend en leuk dat er zoveel mensen meeleven. Ook nodig omdat er nog een paar zware dagen gaan komen. We kregen ook van het Prader-Willi fonds door dat we naar de 7000,- gaan, gewoon super om te horen en fijn dat dit toch allemaal kan, dank, dank, dank!