Dag 15

8 juli 2013 - Pfunds, Oostenrijk

We beginnen vandaag met een prachtige dag en een bericht van Gerard, onze medereiziger.

Dag 15, 8 juli 2013.
Na ruim 14 dagen, ruim 1000 km en de Arlbergpas van 1800 m eindelijk ook een bijdrage van mij, Gerard.
Ik geniet in het gezelschap van Frederieke en Jozef, nee dankzij het gezelschap van Frederieke en Jozef, van een heerlijke vakantie.
Het fietsen met Frederieke gaat erg goed, we hebben van nature vrijwel hetzelfde tempo en waar we op geasfalteerde fietspaden naast elkaar kunnen rijden,praten we heel wat af: over onze jeugd en onze ouders, hoe we Jozef respectievelijke Ireen en hun familie hebben leren kennen, over onze gezinnen, over vroegere vakanties, over onze kinderen, hun gezinnen en de kleinkinderen, over het werk dat we  gedaan hebben of nog doen, over het geloof en de kerken, over de waarden waar het om gaat in het leven, over vrienden en familieleden die ziek zijn of er niet meer zijn. Kortom, onze fietstocht naar Rome is een pelgrimage langs de paden van ons leven. En we voelen ons bevoorrecht en delen hetzelfde intense geluksgevoel dat we als 65-plussers fysiek en mentaal tot zo'n tocht in staat zijn. Maar we genieten ook van "het goede leven"' zoals elke ochtend een lekkere punt gebak bij de koffie in een konditorei, die we er vervolgens wel weer vanaf fietsen. 

Maar het goede leven is vooral te danken aan de goede zorgen van Jozef. Hij is onze ploegleider, kwartiermaker, logistiek manager, soigneur, mecanicien, kok en ravitailleur onderweg. En in al die hoedanigheden haalt hij het allerhoogste niveau, met koken dus drie sterren. We worden gewoon ontzettend verwend door hem. Dat begint s' morgens met een heerlijk ontbijt met jus d'orange, gebakken ei met spek, thee en koffie. Hij zorgt ervoor dat we niet vergeten onze lunch klaar te maken,  legt er een appel of banaan bij en een pakje chocomel of blikje Red Bull. Soms zien we hem onderweg om ons aan te moedigen, een kop soep te serveren of foto' s te maken. Wanneer we, meestal tussen drie en vier uur, op de camping arriveren, is de vouwwagen al helemaal geïnstalleerd. Hij heeft onderweg boodschappen gedaan en het eten al voorbereid. Afhankelijk van het weer worden we verwelkomd met warme thee of een koud biertje. Als hij dat ingeschonken heeft en wij ons verhaal van de dag gedaan hebben, leveren we onze fototoestellen in, want dan is hij de website manager die alle foto's van die dag naar de ipad kopieert en aan de reislogger begint. Dat is niet altijd eenvoudig en het vraagt ook het nodige geduld, want het meestal duur betaalde wifi-signaal valt nogal eens weg of is helemaal niet te vinden. Na de douche en mijn tentje opgezet te hebben schenkt hij een lekker glas wijn in. We bekijken de foto's op de ipad en bespreken de etappe van de volgende dag. Jozef belt dan om de betreffende camping te reserveren. We maken een praatje met andere campinggasten of proberen daar juist aan te ontkomen. Rond een uur of zes heeft Jozef bijna ongemerkt het eten klaar. Als het nodig is, heeft hij ook wat kleine reparaties aan de vouwwagen uitgevoerd, mijn stuurtasje gelijmd, Frederiekes km-teller gerepareerd, haar ketting gesmeerd, een pleister geknipt voor een kleine verwonding, de muggenolie doen rondgaan, etc. etc. Alle ongerief wordt door Jozef opgelost. Zoals ook het probleem dat mijn routeboekje door een nog steeds onopgehelderde oorzaak nat geworden was, alle bladzijden aan elkaar plakten en dus onbruikbaar was. Dat dacht ik tenminste. Nee hoor, samen met Frederieke legde hij toiletpapier tussen de pagina's en na twee dagen van regelmatig omslaan en beluchten kon ik het weer gewoon gebruiken. Eigenlijk is het net als met de Doorlopers, waar Emmy en Erik alles regelen en ervoor zorgen dat je alleen maar hoeft te lopen. Hier hoef ik alleen maar te fietsen. 
En zo geniet ik dus van een geheel verzorgde en gezellige fietsvakantie en kan ik Frederieke steunen in haar aktie voor het Prader Willi Fonds. Zelf stort ik tien cent per km, maar voor de 20 kilometers van de beklimming van de Arlbergpas gisteren heb ik dat bedrag vertienvoudigd. Het was een zware klim, en Frederieke heeft een paar honderd meter moeten lopen en ik heb ook een paar keer moeten pauzeren, maar we hebben de eerste Alpenpas bedwongen !
We gaan Rome halen !!!!

Foto’s

2 Reacties

  1. Terese dieden:
    8 juli 2013
    Dag Frederieke, Jozef en Gerard. Elke dag volg ik trouw jullie tocht, geniet van het verslag en de foto's. Jullie zijn een onoverwinnelijk team.!! Bon Voyage en lieve groet, terese
  2. Emmy Meijer:
    8 juli 2013
    Maar mensenlief! wat een prestaties leveren jullie daar met z'n drietjes
    en hoe moet dat over een tijdje gaan wanneer dit wondertrio van duo naar solo gaat?? Gerard - krijg je niet inspiratie om van jullie reis een HOVO cursus te maken? Ik zorg wel voor inschrijvers....
    Heb jullie even niet dagelijks gevolgd maar ben weer helemaal bij en eigenlijk buiten adem wanneer ik aan jullie afgelede en nog af te leggen km denk. Frederieke: Offertjes-aflaten en nog meer variaties van die 'anders denkenden' moeten zich maar verzilveren in florijnen voor PWF, toch? Jozef: je naam heeft je 'veroordeeld' tot zo'n super verzorger. Voor morgen weer een veilige, mooie tocht toegewenst.
    Omhelsd uit de Doorlopersuite E&E